De Rand

Ergens sta ik.
Niet binnen.
Niet gevraagd.
Geen sleutel.
Geen naam.
Alleen ogen die voorbijglijden,
alsof ik lucht ben met een jas aan.
Ze zien een lach, maar wat ze niet zien
ligt verborgen in de stilte.
Maar ik weet:
stilte kan ook spreken.
En wachten is niet hetzelfde als verdwijnen.
Soms opent een deur zonder te kloppen.
Soms is ‘er zijn’ al een begin.

Coach – Judith Zwiers –